سازه فضایی MERO یا سیستم خرپای فضایی گوی سان kk ، اولین سیستم تجاری رایج می باشد.
این سیستم ها، از یک پیوند کروی یا چند وجهی، اعضا و وسایل اتصال دهنده تشکیل شده اند.
به طور کلی، نقش اصلی پیونده در سازه های فضاکار، به هم پیوستن اعضا و انتقال نیرو بین اعضای متصل شونده به آن پیونده است.
در اکثر سیستم های گویسان از جمله سازه فضایی MERO ، اعضا به شکل لوله ای بوده و محورهای مرکزی آنها از مرکز پیوند دهنده عبور می کنند.
پس از گذشت سالیان متمادی از معرفی سیستم سازه فضایی MERO، هنوز این سیستم یکی از زیباترین راه حل های ساخت شبکه های فضایی می باشد.
این سیستم شامل کره فلزی توپر با سوراخ های رزوه شده، اعضا لوله ای، مخروط انتهایی، غلاف و پیچ اتصال می باشد.
در سیستم اتصالات گویسان پیوند دهنده (گوی) به طور کامل گالوانیزه می شوند.
حداکثر تعداد اعضای قابل اتصال به این نوع پیوند دهنده 18 عضو می باشد.
در سیستم سازه فضایی مرو محدودیت دهانه مطرح نمی باشد .
به عبارت دیگر این نوع اتصال در هر نوع سازه با هر دهانه ای قابلیت اجرا دارد.
و جالب تر اینکه بهره گیری از این نوع سازه در دهانه های بالاتر از 20 متر موجب کاهش قابل توجه هزینه های اجرایی می شود.
امروزه این سیستم سازه فضایی MERO بیشتر در سازه هایی از قبیل:
- آشیانه های هواپیما
- استادیوم های ورزشی
- سامانه های مخابراتی
- استادیوم های ورزشی
- تالارهای چند منظوره
- پل های عابر پیاده
- سایبان ها و غیره به کار برده می شود.
منبع:سازه های فضایی نقشان
[…] بع عهده شرکت انجام شد فرم سازه فضاکار به صورت هشتی و با سیستم گویسان طراحی شد. مشابه این پروژه در پاساژ گل بابلسر انجام شده […]